In de vakantie probeer ik offline te leven; 10 dagen geen internet. Leven op het ritme van de natuur en je lichaam. Verbonden met je omgeving en je lijf ziet je agenda er heel anders uit. Geen strakke planning, leven in het hier en nu. Gewekt worden door de eerste zonnestralen. Eten en drinken wanneer je lijf het aangeeft. Buiten leven, je zintuigen worden weer geprikkeld. Je ruikt, proeft en voelt intens. De krekels en de vogels voorzien in achtergrond muziek. De lucht verandert steeds van kleur, geur en sfeer; vertellen je welk weer er komt. We kennen onze buren, worden gekend. We delen en ontvangen, vertrouwen op elkaar. We leven mee in rouw, ziekte en vieren de mooie momenten. We buurten, praten, maken ruzie en leggen weer bij, passen op kinderen, koken voor elkaar. Leven in verbondenheid, offline maar ‘connected’ op een manier waar internet niet tegenop kan. Het leven leven in een doodgewone straat, nabuurschap, het bestaat nog en ik hou ervan!